Ο ρόλος που διαδραματίζει ο κύριος θεράποντας/φροντιστής ενός ατόμου τρίτης ηλικίας ή ατόμου με άνοια είναι εξαιρετικά σημαντικός και δύσκολος εφόσον αναλαμβάνει να αντιμετωπίσει τις περισσότερες δυσκολίες της καθημερινότητας του τελευταίου. Αυτό πολλές φορές μπορεί να φέρει τον φροντιστή να παραμερίζει βασικές του ανάγκες με αποτέλεσμα να βιώνει έντονο άγχος ή/και κατάθλιψη.

Οι ομάδες ψυχοθεραπείας μπορούν να αποτελέσουν για τους φροντιστές μια βασική πηγή βοήθειας μέσα στην οποία θα μπορούν να μοιραστούν τους κοινούς προβληματισμούς, δυσκολίες και συναισθήματα που μπορεί να τους διακατέχουν όπως είναι η θλίψη, ο θυμός και οι ενοχές.

Μέσα από την ψυχοθεραπευτική διαδικασία επίσης, οι φροντιστές μαθαίνουν πως να φροντίζουν τον εαυτό τους, μέσα από την αποδοχή της κατάστασης, να μπορούν να αναγνωρίζουν και να βάζουν τα όρια τους και να βρίσκουν ή να δημιουργούν τους κατάλληλους τρόπους για να εκπληρώνουν τις προσωπικές βασικές τους ανάγκες.